Hungry Lion
Door: Leo
Blijf op de hoogte en volg Leo
16 Februari 2013 | Namibië, Rundu
Vandaag bleven we in de lodge en we spraken af het rustig aan te doen.
We zijn nu drie weken onderweg en we willen vanaf nu dat de tijd
langzamer loopt. Laat ontbeten en daarna naar het living museum gereden. Het ligt direct naast het resort. Ook hier moet je bij aankomst je
gegevens in een boek schrijven. Ik zag dat we de eerste bezoekers van
Februari waren. Toch is het museum iedere dag van acht uur 's morgens
tot vijf uur 's avonds geopend. Zeven mensen zitten dan de hele tijd
te hopen op bezoek. Wij zouden vandaag hun hoop vervullen. Deze keer
had Marion geluk. De mannen waren jong, slank en gespierd. De vrouwen
waren oud, gezet, en hadden theezakjes. Black thea. We kregen in anderhalf uur een duidelijke
indruk hoe het leven er vroeger aan toe ging. Hard maar zorgeloos.
Na het museum zijn we Rundu ingegaan. Op de eerste plaats om geld te tappen, maar we wilden ook een keer shoppen. De winkels die we zagen kon je bepaald niet tot het chiquere genre rekenen. Veelal stonden de waren op de grond. Voor de winkel een plastic stoel, met daarop een verveeld kijkende eigenaar. Op het trottoir voor de winkel zaten plaatselijke bewoners de voorbijgangers te bekijken. Helaas kon er bij velen geen lachje vanaf. Iets wat we in geheel Namibie nog niet hadden meegemaakt. Ik begon te lachen toen ik een grote softijs op het trottoir zag staan. Deze werd verkocht door de Namibische Mac Donnald, Hungry Lion. Ik, hongerige Leo, had wel trek in een hamburger. Dus in de rij om de order door te geven. Vrolijk bestelde ik een dubbeldikke hamburger. Waren ze net voor mij de laatste hamburger aan het verkopen. De hamburgers waren midden op de dag uitverkocht. Ze hadden alleen nog kippenvleugeltjes. Deze worden in een tien liter emmer verkocht. Gelukkig zouden we op weg naar de lodge nog een Wimpy tegenkomen, zodat mijn honger alsnog kon worden gestild.
Morgen gaan we richting Grootfontijn, naar de Fiume Lodge. Dit ligt op de weg terug naar Windhoek. In de Fiume Lodge zullen we twee nachten blijven, omdat we een hele dag gaan stappen met een bushman. Ik hoop dat ik me niet als hem hoeft te kleden, want een blanke met een peniskoker vind ik een raar gezicht. Zeker als ik die blanke ben.
We zijn nu drie weken onderweg en we willen vanaf nu dat de tijd
langzamer loopt. Laat ontbeten en daarna naar het living museum gereden. Het ligt direct naast het resort. Ook hier moet je bij aankomst je
gegevens in een boek schrijven. Ik zag dat we de eerste bezoekers van
Februari waren. Toch is het museum iedere dag van acht uur 's morgens
tot vijf uur 's avonds geopend. Zeven mensen zitten dan de hele tijd
te hopen op bezoek. Wij zouden vandaag hun hoop vervullen. Deze keer
had Marion geluk. De mannen waren jong, slank en gespierd. De vrouwen
waren oud, gezet, en hadden theezakjes. Black thea. We kregen in anderhalf uur een duidelijke
indruk hoe het leven er vroeger aan toe ging. Hard maar zorgeloos.
Na het museum zijn we Rundu ingegaan. Op de eerste plaats om geld te tappen, maar we wilden ook een keer shoppen. De winkels die we zagen kon je bepaald niet tot het chiquere genre rekenen. Veelal stonden de waren op de grond. Voor de winkel een plastic stoel, met daarop een verveeld kijkende eigenaar. Op het trottoir voor de winkel zaten plaatselijke bewoners de voorbijgangers te bekijken. Helaas kon er bij velen geen lachje vanaf. Iets wat we in geheel Namibie nog niet hadden meegemaakt. Ik begon te lachen toen ik een grote softijs op het trottoir zag staan. Deze werd verkocht door de Namibische Mac Donnald, Hungry Lion. Ik, hongerige Leo, had wel trek in een hamburger. Dus in de rij om de order door te geven. Vrolijk bestelde ik een dubbeldikke hamburger. Waren ze net voor mij de laatste hamburger aan het verkopen. De hamburgers waren midden op de dag uitverkocht. Ze hadden alleen nog kippenvleugeltjes. Deze worden in een tien liter emmer verkocht. Gelukkig zouden we op weg naar de lodge nog een Wimpy tegenkomen, zodat mijn honger alsnog kon worden gestild.
Morgen gaan we richting Grootfontijn, naar de Fiume Lodge. Dit ligt op de weg terug naar Windhoek. In de Fiume Lodge zullen we twee nachten blijven, omdat we een hele dag gaan stappen met een bushman. Ik hoop dat ik me niet als hem hoeft te kleden, want een blanke met een peniskoker vind ik een raar gezicht. Zeker als ik die blanke ben.
-
17 Februari 2013 - 13:32
Jouel:
Een erg dringende gedachte die hier bij mij boven komt is; FOTO!!!!
Jut en jul in Bush-Bush kleding....kanniewachten!!
Of zijn jullie daar Jut en Jul nog niet tegen gekomen?dat zou jammer zijn want ik had me toch wel een beetje aan dat stel gehecht;-)
En tja eenmaal over de helft van de vakantie gaat t echt snel, maar jullie hebben nog een hoop te genieten!!
Liefs en blijf schrijven!!
-
17 Februari 2013 - 14:50
Marion:
Ha jouel! We zijn jut en jul elke dag tegengekomen maar ze wilden niet dat we een foto maakten..we gaan ze de volgende keer gewoon overrompelen..ik moet wel vertellen dat jul gisteren een dansje mee heeft gedaan met de nbongastam, of zo iets, ter vermaak van jut...die foto komt nu op Facebook...haha...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
