Markt Ba Ha

Vanmorgen om 06.15 uur opgestaan en heerlijk gedoucht in het North Star hotel. Dit hotel is duidelijk nog niet ontdekt door Europeanen want je ziet hier alleen Aziatische types rondwandelen. Desondanks hebben we goed ontbeten. Om 08.30 uur na de lounge gewandeld want we zouden hier worden opgepikt voor ons bezoek aan de markt in Ba Ha, ongeveer 120 km. hier vandaan.
Alleen de niet Engels sprekende chauffeur stond paraat, en deze wilde gelijk aanrijden. Met handen en voeten hebben we hem moeten duidelijk maken dat we ook een gids wilde meehebben. Maar hij dacht dat we niet wilde meerijden omdat er geen veiligheidsgordels achterin de auto zaten. Gelukkig kwam op dat moment de gids aangerend, waarna de reis kon beginnen.
Het was een oude auto waarvan de zonneklep bij iedere schok naar beneden kwam. Dat betekend op deze wegen om de driehonderd meter de klep omhoog duwen. We kregen er bijna een zenuwtik van.
Eindelijk begon de highway, en het viel ons al meteen op dat ze ook hier ezels hebben op de autoweg. Alleen staan ze hier op vier poten en hebben ze lange oren.
Na twee en een half uur kwamen we aan op de markt, welke hier alleen op zondag wordt gehouden.
Het is een heel kleurrijke bedoeling. Vele vrouwen zijn nog traditioneel gekleed, waarbij de flower-H Mong in het oog springen door hun met vele kralen volgezette kleurrijke kleding. Ik heb even een rok mogen vasthouden. Ik schrok van het gewicht, veroorzaakt door de kralen. Hiermee sjouwen de vrouwen de hele dag rond, terwijl de mannen niet meer traditioneel gekleed zijn en dus zeer lichtvoetig rondwandelen.
De markt is werkelijk indrukwekkend, maar wel toeristisch ingesteld. Je kunt er zelfs ossen, paarden, vogeltjes, puppies, allerlei dode dieren, ploegen en bamboe kopen. Dit laatste hebben we ook gedaan. Een hele stok voor 12 eurocent. Na de stuk in stukken te hebben gehakt, konden we gaan kauwen. Het smaakt erg zoet, een beetje te vergelijken met een suikerbiet.
Marion heeft op deze markt de gehele tijd koppen met de camera vastgelegd. Ze kon er maar geen genoeg van krijgen.
Hierna zijn we naar een dorp gegaan dat bekend staat om zijn mais-jenever. Brutaal zijn we daar een woning, waarvan de deur openstond, binnen gegaan. De bewoners kwamen even later binnen, en ze vonden het aan hun gezichten te zien heel leuk dat we hun huis wilden bekijken. De keuken werd bijna geheel in beslag genomen door een heel grote wokpan, met daaronder een houtvuurtje. In deze pan werd het maïs gekookt in water, waarna het werd gedestilleerd. Natuurlijk moesten ook wij eraan geloven. Zingend met onze gids gingen we de woning uit, na iedereen heel blijmoedig te hebben bedankt.
Op de terugweg hebben we nog 6 toeristen opgepikt, die uit hun busje zijn gestapt omdat de chauffeur te dronken was om te rijden.
Met deze toeristen zijn we nog even naar de grens met China gereden, maar de grens passeren konden we niet i.v.m. de visa. Het is wel een raar gevoel dat je weet dat aan de overkant van de brug China begint.
Onze metgezellen hebben we daar achtergelaten, want wij wilde weer graag naar ons hotel terug.
We hebben met de gids afgesproken morgen weer te gaan wandelen, voordat we de trein 's avonds terug naar Hanoi nemen.
Wie weet wat we morgen weer meemaken?