Waterpoppentheater hanoi

We zijn net terug van het waterpoppentheater. Voordat we de taxi hierna toe hadden genomen, hebben we eerst in ons hotel, het Westland intercontinental hotel, een buffet genomen. Dit was echt een belevenis. Je kon het zo gek niet noemen of het stond uitgeserveerd. Zoals eendenlever, kreeft, oesters, mosselen, krab,biefstuk, hert, lamsribbetjes, varkensvlees, rund, kip etc. Dit werd dan op verschillende manieren bereid, zoals koken, grillen, frituren enz. Ook de toetjes waren zo talrijk dat het te veel is omop te noemen. Marion heeft zich onder andere tegoed gedaan aan cake, welke ze had ondergedompeld in chocolade van het chocoladefontijn.
Jullie begrijpen wel dat ik daarna van de voorstelling niet veel meer heb gezien. Ik viel elke keer weer in slaap. Vele verschillende nationaliteiten weten nu dat ik goed kan snurken. Helaas hadden we nu een keer geluk, want normaal zitten er altijd mensen voor je die het grootste gedeelte van het zicht op de voorstelling ontnemen, maar die zijn nu niet komen opdagen.
Wat ik ervan gezien heb is wel speciaal, maar vaart zit er niet in, en het boeide me ook niet zo erg om naar Jan Klaasen en Katrein in het water te kijken. Meer was het niet. Het geheel werd begeleid door een Vietnamees tingeltangel orkest. Beter slaapmiddel kun je je niet voorstellen.
Maar kom je ooit in Hanoi dan moet je dit toch een keer meemaken.
Na de voorstelling hebben we voor ongeveer 2,50 euro een half uur in de taxi gezeten met als reisdoel ons hotel.
Ik heb nog niets over het verkeer in Hanoi gezegd. Een woord: puinhoop.
Links, rechts kennen ze niet, rood of groen, volgens mij zijn ze hier allemaal kleurenblind. Doorgetrokken streep geld alleen voor buitenlanders, die hier dan ook wijsenlijk niet zelf rijden. Het is niet het recht van de sterkste wat telt, want dan wint iedere oude vrachtwagen. Het is meer het recht van de brutaalste. Je douwt gewoon door, want anders kom je nergens.
Marion heeft erg moeten wennen aan het oversteken. Ze stond elke keer te twijfelen, en dat moet je niet doen als er hordes scooters van alle kanten op je af komen.
Ik heb het een keer voorgedaan. Zoek het drukste punt op om over te steken, bestudeer je doel aan de overkant en sla dat goed op, dan je ogen dicht en oversteken maar. Gewoon doorlopen en geen enkele keer aarzelen. Niet reageren op getoeter en je zult zien dat je in 9 van de 10 keer veilig de overkant haalt.
Iedereen toetert maar dat hoort hier bij de cultuur, want niemand luistert. Ik verdenk er zelfs enkele voetgangers van dat ze een scheepshoorn in hun broekzak hebben verstopt. Maar alles went, zelfs voor Marion.
Nu ga ik naar mijn kamer genieten van het mooie uitzicht over het meer, voorzolang mijn ogen dat toelaten. Welterusten.