Tweede dag Yogyakarta

Marion stond tot aan haar enkels in het water, toen ze slaapdronken vannacht naar het toilet ging. We hadden ’s avonds al twee keer een technicus bij het toilet geroepen, omdat deze door bleef lopen. Het kabbelende water is niet erg goed voor het milieu maar zeker ook niet voor onze nachtrust. De tweede keer kwamen ze zelfs met drie man en hebben ze het gehele interieur van de toilet gesloopt en vervangen. Nu was alles keurig in orde volgens de technische ingenieurs. Vandaar de natte voeten van Marion, en de natte handdoeken. Bij het ochtendgloren direct naar de receptie gegaan, die ons meteen een andere kamer aanboden vergezeld van 999 excuses. Jammer van die ene.

Om half tien stonden we al bij de hindoetempel, volgens de gids de grootste van Indonesië. Ook deze tempel is lange tijd onder de lava verborgen gebleven. Een Nederlander heeft hem ontdekt en later hebben vele Nederlanders de puzzelstukjes weer op elkaar gezet, om zo de tempel te reconstrueren. Echt machtig om te zien, maar heet dat het er was. De plaatselijke gids heb ik op moeten vangen en hem wat te drinken moeten geven, anders ging zelfs hij van zijn stokje. Het is dan wel de natte moesson, maar dat maakt voor de temperatuur niet uit. In Indonesië is het bijna altijd 30 graden, alleen de gevoelstemperatuur ligt vaak hoger. In de natte moesson is de vochtigheidsgraad veel hoger. We hadden dan ook beter in de droge moessontijd naar Indonesië kunnen gaan.

Wie niet van hun stokje vielen, waren de vogeltjes op de vogeltjesmarkt. Dit is een bekende markt in Yogyakarta, waar niet alleen vogeltjes worden verhandeld, maar ook vele andere dieren. Zoals, reptielen, hondjes en poesjes, slangen, apen, slakken en vissen. Al lopende over deze markt zagen we een grote slang, die een kip kreeg gevoerd, drie aapjes die nu geen tijd hadden om horen, zien en zwijgen uit te voeren, omdat ze net een banaan kregen. Kuikens, die een kleurbad hadden genomen, zodat kinderen een paarse, een groene, een rode of een blauwe mee naar huis konden nemen. Slakken met op hun huisje allerlei voorstellingen geschilderd, zoals een portret van Madonna. Of ze hierdoor beter gingen zingen heb ik niet kunnen vaststellen. De hondjes en de poesjes waren zeker nog geen negen weken, maar waren toch al gescheiden van papa en mama. Vele vissen werden ook verkocht als voer voor de grotere vissen. Ja, er wordt hier anders met dieren omgegaan als in Nederland. Toch hebben we genoten van de vele vreemde soorten die we hier tegenkwamen. Midden tussen dit alles zat ook nog een man, met ontbloot bovenlijf, die op een wel heel eigenaardige manier werd gemasseerd. Op zijn rug werden een soort kopjes geplaatst, waarna men er de lucht uitzoog. Dit resulteerde na verwijdering in grote blauwe plekken. Erg heilzaam volgens onze gids, maar wij wisten toch echt niet voor wie.

’s Middags lekker op onze nieuwe kamer uitgerust, want er wachtte ons een diner met Javaans dansspektakel. Om zeven uur begon het buffet. Het eten ging vrij vlot, omdat we ritmisch werden begeleidt door een gammel gamelan orkest. De uitvoerende musici waren gemiddeld, 75 jaar en hadden allen nog één tand. Dus een soort bejaarde Jostiband, waarvan de grote trom regelmatig moest worden wakker geschud als hij weer eens op het instrument mocht slaan. Marion kreeg de slappe lach, en ik een stijve nek omdat ik op de tocht zat. Maar toch is de sfeer heel gezellig. Na het diner werden we verzocht in het theater plaats te nemen. Al snel werd met het dansen begonnen. Het gezelschap beeldde een verhaal uit, wat wij gelukkig van te voren op papier hadden gekregen. Je snapt er anders echt niets van. De buurvrouw naast ons was er niet zo goed op voorbereid, dus die lag na tien minuten al te slapen. Jammer want ze heeft zo wel een stukje dansgeschiedenis gemist. Na een uur stonden we weer buiten, waarbij we door alle dansers werden uitgewuifd. Snel naar het hotel, want ons privéorkest verwachtte ons weer op in de lounge. Ja, als vakantievierder heb je soms ook sociale plichten te vervullen. Hopelijk zijn wij morgen niet de enige die daar aan denken.