Tweede dag Nusa Dua
Door: Leo en Marion Rooijackers
Blijf op de hoogte en volg Leo
02 Maart 2012 | Indonesië, Nusa Dua
Voordat we dit schouwspel zagen, hadden we eerst een slechte nacht achter de rug. Ik heb nauwelijks geslapen en Marion pas na het nemen van een slaappil. Als ik er een vraag, dan zijn ze al lang op, maar iedere keer hoor ik weer, dat ze er nog een gevonden heeft. De slechte nachtrust werd veroorzaakt door een niet goed functionerende airco. De luchtvochtigheid bleef op de kamer heel hoog, evenals de temperatuur. Maar het ergste was het lawaai van de ventilatoren. We besloten na het ontbijtbuffet, een klacht bij de receptie neer te leggen. Het ontbijtbuffet was zeer uitgebreid. Morgen zoeken we alleen een plaatsje dichter bij de uitstallingen, want nu moesten we in het restaurant een vijf minuten lopen, voordat we wat calorieën konden inslaan. Eigenlijk eet je dan nutteloos, want alle joules raak je weer kwijt bij de volgende ronde. Nu kunnen we beide gelukkig tegen een stootje.
De receptie heeft direct actie ondernomen na het aanhoren van onze klacht. Bij terugkomst in onze kamer waren ze de motor van de airco al aan het vervangen. De monteur liet wel even achteloos vallen, dat onze kamer erg ver weg van de centrale lag en het zodoende nooit voldoende kon koelen. Ik viel direct voor hem op de knieën en smeekte hem om de directie te bellen. Hier kon hij gewoon niet omheen, dus werd de directie ingelicht. Het volgende voorstel was het gevolg. Een gratis upgrading van de kamer, welke dicht genoeg bij de centrale lag, of een nog hogere upgrading met bijbetaling. Ik heb beide kamers bekeken en kon de laatste optie echt niet afslaan. Dit is een kamer en suite grenzend met het terras aan een privézwembad, dat zo groot is, dat het voor vele andere kamers langs loopt. Ook de badkamer is geweldig groot, met een groot raam, waardoor je contact houdt met de slaapkamer. We hebben bijna de hele dag op ons terras zitten genieten, en steeg de hitte naar ons hoofd, dan hielden we die even onder water in ons zwembad.
’s Avonds hebben we onze kamer verlaten om vijf minuten lopen vanaf ons hotel een commercieel centrum te bezoeken om er te eten. We dachten enkele restaurants en winkels aan te treffen, maar het is groter dan Winkelcentrum Woensel en de Heuvelgalerij bij elkaar. Zonder mijn arm zou Marion hier zeker verdwaald zijn. De weg terug vinden, valt ook niet mee. Bijna alles staat in het Russisch aangeduid. Ongelofelijk hoe snel dat deze bevolking de wereld als toeristen aan het veroveren zijn. Hoe sober ze ook gekleed gaan, ze kopen alles wat los en vast zit tegen iedere prijs. De live bands bij de restaurants zingen ook vaak Russische liederen. Niet erg, want ook die nummers kunnen we meezingen. Bij de eerste Russische dans act van mij, moest ik gelijk de vloer met spit verlaten. Dat laat ik in het vervolg toch liever aan hen over. Stom gedoe.
-
04 Maart 2012 - 12:50
Nicole Raymakers:
Hee Leo jij hield Marion haar arm niet vast omdat ze anders zou verdwalen, maar omdat ze anders te veel zou shoppen ha ha.
heb je een foto gemaakt van die mooie suite? Wil ik heeeeeel graag zien.
Groetjes Nicole
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley