Laatste dag Jakarta

Vandaag een rustdag genomen. Lekker lang uitgeslapen, en het plan om de stad in te gaan heerlijk laten varen. We hebben nu echt een vakantiegevoel. Marion was vanmorgen niet wakker te krijgen, maar het ontbijtbuffet wachtte maar tot 10.00 uur. Gelukkig schoven wij om half tien aan. Dit buffet hadden we niet willen missen. De kok ons waarschijnlijk wel. Marion had namelijk een heel mooi versiert broodje in de vorm van een hart genomen, en daar een stuk afgebroken om deze aan tafel lekker met boter en jam naar binnen te werken. Maar wat was dit hartvormig broodje hard. Bleek het een Valentijns versiering te zijn, waar de kok uren op had gezwoegd. Kan hij weer opnieuw beginnen.

Het grote hotel is een onderdeel van een nog groter gebouw, waar een winkelcentrum in zit wat ongeveer zes keer zo groot is als onze Heuvelgalerij. Hier hebben we de rest van de dag doorgebracht. We hoefden daardoor de hete zon niet te trotseren. Wel had ik de pech dat Marion in een hoekje een nagelstudio ontdekte. Ik heb nooit geweten dat twee meisjes tegelijkertijd een uur met twintig nagels bezig kunnen zijn. Ondertussen heb ik het vrouwelijk schoon vanaf een bankje zitten bekijken. Negentig procent is islamitisch in Jakarta, alleen is men hier niet fundamentalistisch. Bijna niemand van de vrouwen draagt een hoofddoek, en ook een strakke jurk met bedenkelijk korte lengte wordt niet geschuwd. Het is geen straf om zo een uurtje te moeten wachten op een geheel rood gelakte vrouw. Dit alles koste twaalf euro. Terloops kreeg ik te horen, dat die meisjes elf uur per dag werken, en ze hebben een dag in de week vrij. Dat zijn toch uren, die ze maken.

Om vier uur terug in het hotel om even te gaan rusten, en ook de darmen rust te gunnen. De vraag is alleen; wanneer laten de darmen ons met rust? In de lobby vroeg Marion ieder kwartier aan mij de kamersleutel, en dat was niet omdat ze deze kamer zo mooi vond. We hebben dan ook alleen een soepje als diner genomen. Toch vonden wij dat deze rustdag zeker niet in de soep was gelopen. Morgen moeten we weer echt toerist spelen.