Laatste dag in Medan

Vanmorgen waren we al vroeg wakker, zodat we ruim op tijd van het uitgebreide ontbijt konden genieten in Swiss Belhotel te Medan. Onze chauffeur zou ons om 10.00 uur komen halen voor een ritje van een uur naar de zee. Hij vond ons gisteren zo gezellig dat hij al om half tien kwam opdagen.

Net buiten de stad veranderde het landschap heel snel. Hier was het erg mooi. Vele palmbomen maar ook veel grote struiken met prachtige bloemen.
In het plaatsje was het markt. Grotendeels gesitueerd rondom en op het spoor. Vijf keer per dag kwam er een trein voorbij. Dus vijf keer per dag alles opruimen en daarna weer uitstallen. Het kwam wel eens voor dat een marktkoopman dringend naar de toilet moest, en dacht dat hij ruim voor het arriveren van de trein nog wel even weg kon. Nou gaan ook de treinen in Indonesië niet altijd op tijd, dus je raad het al. Trein geweest handel weg. Och soms zit het in het leven mee, maar soms ook tegen.
Je kunt hier werkelijk vanalles kopen, en alles kakelvers, soms letterlijk. Ter plekke werd dan nog even de kop omgedraaid. De markt is een ware bezienswaardigheid, maar wij waren dat ook voor de bevolking. Je ziet hier ook geen buitenlanders, dus iedereen had aandacht voor ons en begroette ons. We kregen vele verzoeken om samen op de foto te gaan, en altijd met een brede glimlach.

Terug in de auto werd de reis voort gezet naar het strand. Dit bleek een zwarte strook modder te zijn, waar de kleine krabjes in en uit kropen en er een soort wandelende vissen van de zon aan het genieten waren. Niet erg aantrekkelijk om op het strand te gaan liggen. Ook hadden ze hier een houten pier, gefundeerd op wat eerst palen waren, maar het zoute zeewater had hier zijn invloed op gehad.
Geen probleem voor de lichte bevolking, maar voor twee Knegselnaren met een gezamelijk gewicht van ongeveer tweehonder kilo is dat toch een heel ander verhaal.
Vele bewoners dachten dan ook dat we het eind niet droog zouden halen, maar hoewel het gevaarlijk kraakte en schommelde zijn we droog tot aan het eind van de pier en weer terug aan land gekomen.

Na deze expeditie terug naar Medan, waar we een typisch Medanees restaurant opzochten om de plaatselijke specialiteit te nuttigen. Speenvarken. Erg lekker, kan ik aanbevelen. Overigens zie je hier geen moslims, want die vinden een varken vies. Voor drie personen eten en drinken voor acht euro.

Hier werd besloten om een grote chinese tempel te bezoeken en dan te gaan winkelen in de stad. De tempel hebben we gehaald, maar onderweg op een vier baans brede weg, gaf onze auto de geest. Dit werd duidelijk aangegeven door een kakofonie van autotoeters.
Fijn,hierdoor voelden wij ons veilig, want niemand zag ons hierdoor over het hoofd. Waarschijnlijk door slechte benzine een vuile brandstoffilter. De chauffeur zou op de monteur wachten, en wij spraken af zelf enkele honderden meters te voet naar ons hotel te lopen.

's Avonds naar een plaatselijk restaurant geweest en weer lekker gegeten. In Nederland loop ik stad en land af om erg hete sambal te vinden, maar hier vind je het in overvloed.
Zo heet dat je er zelfs twee keer van geniet. Bij het nuttigen en na het verwerken. Dan vergeet je echt niet de boel schoon te maken.

Morgen gaan we naar de oerang Oetangs.
We kijken er reikhalzend naar uit.