Om Leo vandaag echt "indepent" te laten zijn zal ondergetekende vandaag het verslag op zich nemen.
Dat dit voor mij niet geheel zonder risico is, komt omdat er zich hier iedere avond voor mijn ogen een "terechtstelling" plaatsvindt waar zelfs de vele Thaise honden hier geen brood van lusten.
Telkens wanneer Leo zijn dagverslag heeft gepubliceerd krijgt hij van Marion de volle laag over de gemaakte taalfoutjes, zonder daarmee enige clementie met Leo's schrijf-enthousiasme te houden.
Naast de kans dat ik  straks eenzelfde Marion op mijn dak krijg, loop ik daarbij een gerede kans om er ook nog eens van Marijke van langs te krijgen.
Dus wanneer Leo in zijn volgende verslag meldt dat "ze" nog maar met drie personen zijn, dan weten jullie waar het door komt.
Ondanks bovenstaande en ondanks het zweet in mijn handen (mogelijk mede veroorzaakt door een temperatuur van meer dan 30 graden) trotseer ik toch maar de uitdaging.

Nadat we gisteren, tijdens een heerlijk diner in het hotel, hadden besloten om de volgende dag een rustdag in te bouwen, hebben we toch nog "even" het verdere verloop van onze reis proberen te plannen.
Met 3 Ipad's en 4 smartphone's (hoezo overdaad?) in de aanslag gingen we ten strijde.
De weinige hotelgasten die nog in de lobby aanwezig waren hebben zich waarschijnlijk een krul in hun broek moeten lachen om de manier dat wij noodgedwongen bezig waren.
Als een stel zombies liepen wij met ons wapentuig van links naar rechts en van voor naar achter door de lobby om een laatste restant van een Wifi-signaal op te vangen.
Dat dit soms gepaard ging met noodkreten en/of vreugdedansjes, die niet helemaal pasten in de chique sfeer van de omgeving, mag duidelijk zijn.
De slappe lach was pas echt niet meer te stuiten toen Leo met zijn hand gespreid bovenop zijn hoofd, als soort van uitschuif antenne, door de lobby flaneerde om ook de hogere sferen aan een  Wifi-signaal onderzoek te onderwerpen.
Moe, maar voldaan, zijn we laat naar bed gegaan nadat we er uiteindelijk toch in geslaagd waren ons reisvervolg vast te leggen.
Morgen, 30/1, gaan we terug naar Bangkok en vliegen naar Siem Reap in het noorden van Cambodja, een land waar we alle vier nog nooit zijn geweest.
De luie dag aan het zwembad, die we vandaag ingelast hebben, is dan ook een perfecte voorbereiding om alle komende "avonturen" weer te kunnen verdragen.

Met de moed der wanhoop druk ik nu op "verzenden" en ben net zo benieuwd als jullie hoeveel van de vier nikkertjes er morgen na ingreep van de correctieve ballotagecommissie nog zullen zijn.